www.ji-magazine.lviv.ua

This is Ukraine today. C'est l'Ukraine d'aujourd'hui.

Dies ist die Ukraine heute. To jest Ukraina dzisiaj.

Esta es la actual Ucrania. Questo è l'Ucraina di oggi.

Esta é hoje a Ucrânia. Ukrajina je danas.

Это Украина сегодня. Це Україна сьогодні

19.04.2014

Дорогі друзі – допоможіть нам поширювати інформацію про події в Україні різними мовами – це те маленьке, що може зробити кожен з вас для оборони Батьківщини.

Розсилайте, якщо вважатимете за потрібне, ці матеріали, дописуйте до наших повідомлень свіжу інформацію, пишіть свої повідомлення – бо ж події йдуть просто потоком.

Пишіть своїм знайомим, друзям, іноземним ЗМІ, розміщайте на фейсбуках.

U.S., UK, Canada, Ireland, Australia, New Zealand, South Africa

Maidan Community Sector, Lviv: Dear friends!

Russia has carried out an act of aggression towards Ukraine. Russian troops have entered Crimea. Thus we take it upon ourselves to inform you about the events in Ukraine. We will provide you with yet another viewpoint regarding this conflict. We will do our best to remain fair and objective.

April 19 – 7 ships of Ukrainian Naval Forces, previously located in Donuzlav Lake in Crimea, have hoisted Ukrainian flags and left for Odesa. Supported by Ukrainian Navy officers, 6 Ukrainian ships have left Crimea for Odesa earlier this week.

April 19 – Approximately 25% of citizens in Southeastern Ukraine support the idea of federation for Ukraine – this is what pro-Russian separatists are demanding. 45,2% of citizens in these regions are for unitary decentralized state, survey results demonstrate (the survey was conducted by Kyiv International Institute of Sociology).

April 19 – Opinions on the deportation of Crimean Tatars from Crimea have been voiced in Russia's FSB (Federal Security Service) circles, stated one of the leaders of Crimean Tatars Mustafa Cemilev, referring to his sources in Russian intelligence agencies. First deportation of Crimean Tatars from Crimea started on May 18th, 1944 during Stalin's regime. Today, the leader of Crimean Tatars Mustafa Cemilev who is also Member of National Parliament (Supreme Council of Ukraine) and the Chairman of the Mejlis of the Crimean Tatar People Refat Chubarov were stopped at Chongar Peninsula (Kherson oblast) and were able to enter Crimea after a 1,5 holdback.

April 19 – Extra Russian military forces have been deployed near the border with Ukraine, said Dmitry Peskov, spokesman to Russian President.

P.S.: Please spread this appeal as much as possible.

Timothy Snyder

Putin's Project

Ukraine has no future without Europe, but Europe also has no future without Ukraine. Throughout the centuries, the history of Ukraine has revealed the turning points in the history of Europe.

The history of statehood on the territory of Ukraine begins with two archetypically European encounters. Medieval statehood on the territory of today's Ukraine, like that of France and England, includes an encounter with Vikings. The men from the north sought to establish a trade route between the Baltic and Black Seas, and used Kiev, on the Dnipro River, as a trading post. Their arrival coincided with the collapse of an earlier Khazar state, and their leaders soon intermarried with the local slavic-speaking population. Thus arose the entity known as Kievan Rus. Like all of the states of medieval eastern Europe, Rus was a pagan entity that did not so much convert to Christianity as choose between its western and eastern variants. Like all of its neighbors, it hesitated between Rome and Byzantine before its rulers chose the latter. Rus was seriously weakened by problems of succession before its destruction was ensured by the arrival of the Mongols in the first half of the thirteenth century.

At this point the history of Rus fragments into parts. Most of the lands of Rus were gathered in by the Grand Duchy of Lithuania, an enormous warrior state with a capital in Vilnius. Its Grand Dukes styles themselves the inheritors of Rus, and adapted many of the cultural achievements of Rus, such as its slavic court language and legal traditions. Although the grand dukes were pagan Lithuanians most of their subjects were eastern Christians. After the grand dukes of Lithuania became, by personal union, the kings of Poland, most of the lands of Ukraine were part of the largest European state. Constitutional reforms of 1569 established this state as a republic known as the Polish-Lithuanian Commonwealth. In this "republic of two nations" the lands of Ukraine were part of the Polish crown, and the lands of Belarus part of the Grand Duchy of Lithuania. In this way a new division was created within the old lands of Rus.

This was the first epoch of oligarchical pluralism in Ukraine. Ukrainian noblemen took part as equals in the representative institutions of the republic, but the vast majority of the population was colonized in large estates that produced grain for export. Local warlords were joined by Polish noblemen as well as Jews, who helped to establish a feudal order in the country. It was in this era that Jews helped to create the small cities remembered as shtetls.

This political system brought the Cossack rebellion of 1648, in which free men who had escaped the system challenged its logic. Fatefully, the allied with a rival state that had roots in ancient Rus, the Duchy of Muscovy. The city of Moscow had been on the eastern frontier of Rus, and unlike most of the territories of Rus it remained under direct Mongol control. Whereas the territories of today's Belarus and Ukraine were in contact, through Vilnius and Warsaw, with the renaissance and the reformation, neither of these trends reached Moscow. Its break from Mongol rule is dated conventionally at 1480. The Dukes of Moscow, like the Grand Dukes of Lithuania, styled themselves the inheritors of Kiev Rus. They did not however control Kiev for nearly half a millennium after the destruction of that medieval state. For most of the time Kiev was ruled from Vilnius and Warsaw.

http://www.faz.net/

Edward Lucas

I hope I'm wrong but historians may look back and say this was the start of World War III

Deep in the flat and featureless landscape of eastern Ukraine, it is all too ¬possible that the outline of World War III is taking shape.

Whipped up by the Kremlin ¬propaganda machine and led by Russian ¬military intelligence, armed men are erecting road blocks, storming police stations and ripping down the country's flag.

They are demolishing not just their own country – bankrupt, ill-run and beleaguered – but also the post-war order that has kept most of Europe and us, here in Britain, safe and free for decades.

Vladimir Putin is striking at the heart of the West.

His target is our inability to work with allies in defence against common threats. The profoundly depressing fact is that the events of the past few months, as Russia has annexed the Crimea and ¬suppressed opposition in Ukraine, have shown the West to be divided, humiliated and powerless in the face of these land grabs.

We are soon to face a bleak choice. We can chose to surrender any responsibility we have to protect Ukraine and the Baltic states – almost certainly Putin's next target – from further Russian incursion. Or we can mount a last-ditch attempt to deter Russia from furthering its imperial ambitions.

If we do choose to resist Putin, we will risk a terrifying military escalation, which I do not think it an exaggeration to say could bring us to the brink of nuclear war.

Putin knows that. And he believes we will choose surrender. For the real story of recent events in Ukraine is not about whether that country has a free-trade deal with Brussels or gets its gas from Moscow.

It is about brute power. It is about whether Putin's Russia – a rogue state on Europe's doorstep – can hold its neighbours to ¬ransom, and whether we have the will to resist him. So far the answer to the first question is yes. And to the second a bleak no.

The Russian leader believes the collapse of the Soviet Union was a 'geopolitical catastrophe'. He believes Russia was stripped of its empire by the West's chicanery. And quite simply, he wants it back.

When the Soviet Union was ¬dissolved in 1991, the former captive nations of Eastern Europe scrambled into Nato and the protection it offered as fast as they could.

But the bitter truth is that Russia did not reform its ambitions in 1991. The Kremlin has always retained its imperialist outlook.

While modern Germany has ¬forsworn militarism and empire, and is liked and admired even by countries such as Poland, which suffered horribly at Hitler's hands, Russia has not.

Putin believes its historic destiny gives Russia the right to seize land, intimidate and blockade its neighbours. The Russian leader sees Ukraine not as a real country, just a territory, and one he is determined to dominate.

First he took ¬Crimea. Now he has launched an operation in the east and south of Ukraine.

Russian troops are prowling the border as the Ukrainian authorities launch a desperate attempt to regain control of government buildings and police stations in key ¬cities that have been seized and occupied in recent days.

Only yesterday it was reported that between four and 11 people had been killed as Ukrainian troops re-took Kramatorsk ¬airfield from pro-Russian forces.

Putin has presented the Ukrainian leaders with an impossible choice. Either they consent to the dismemberment of their country. Or they fight a war they cannot win.

Ukraine's ill-trained, ill-equipped and ill-led soldiers are quite unsuited to deal with the fraught challenge facing them.

Any bloodshed against a single Russian soldier will give Putin a pretext to use his military might.

For her part, Russia has played a brutally clever game. She has ¬deliberately sought to humiliate and destabilise Ukraine.

Now Putin can claim his soldiers must be allowed to intervene because the very social disorder his outriders have engineered demonstrates that the authorities cannot maintain order.

The hypocrisy is breath-taking. But the Ukraine adventure is ¬stoking a patriotic frenzy at home which ¬distracts the public from his regime's incompetence and thievery.

But the biggest benefit to the ¬Russian president lies abroad. He makes no secret of his hatred for the West. He is contemptuous of, yet fears, our soft power. He resents the laws, liberty and prosperity that our citizens enjoy. They throw into bleak contrast the dismal life that his own ¬corrupt and incompetent rule offers Russians.

He also despises our weakness. He sees a Europe and America that talk tough but have failed to ¬provide a united response to the growing catastrophe. Yes, we talk a good game – Foreign Secretary William Hague has called for 'a clear and united international response' – but our deeds do not match our words, and Putin knows it.

In his bleak world view, only force and money count. He believes we in the West are too weak to defend ourselves when threatened. So far, his assessment looks right. Even Nato – the bulwark of our security since 1949 – is creaking under the strain of the Ukraine crisis.

Nato's gutsy commander, General Philip Breedlove, wants to share international intelligence with Ukraine and boost Nato's forces in its most vulnerable member countries: Poland and the Baltic states of Estonia, Latvia and Lithuania.

But the House has blocked the first recommendation. And European countries such as ¬Germany are blocking the second.

Vainly, our leaders hope diplomacy will make Putin back down. Surely he can be made to understand that confrontation is not in Russia's interests? The markets are already punishing the rouble and big ¬Russian companies.

But that approach fundamentally misunderstands a man like Putin. He is prepared to make his people suffer economic pain and risk war for what be believes is their national interest. We in the West are not.

Having taken Ukraine, he will turn his attention to the Baltic states. Members of the EU and Nato, their lawful societies, elections and ¬thriving economies are an implicit rebuke to those who preside over sleaze and brutality in Russia.

Now Putin sees a chance to humiliate them – and the West. He does not need to invade, just to provoke. Using social division and agitation he will raise the pressure – whether economic or political – on one or more of the Baltic states until it becomes unbearable.

Nato and the EU – on current form – will merely appeal for ¬dialogue and threaten sanctions. ¬But nothing will happen. Which means the Baltics will buckle, and Putin will take back lands which he believes are rightly Russia's.

That will be the end of Nato – and the dawn of a terrifying new world in which international rules count for nothing and the strong dominate the weak. Russia – ruthless and greedy – can play divide and rule for decades to come.

Suppose we do try to resist, with our shrunken armed forces and craven allies? With the latest round of cuts, the British Army is about to become the smallest it's been since the Napoleonic wars.

Meanwhile, our once 'special ¬relationship' with America was tested by our ¬failure to support Obama over intervention in Syria.

What's worse, the West's ¬intelligence operations have been severely ¬compromised by the exploits of Edward Snowden, the former U.S. intelligence contractor who has taken refuge in Moscow, having stolen tens of thousands of secret state documents.

Deplorably, the complacent and self-indulgent journalists who so damagingly published the West's intelligence secrets and effectively blinded our spies have been awarded America's greatest journalistic honour, the Pulitzer Prize.

If the West does stand up to ¬Russia, Putin will put its nuclear forces on alert, all the while decrying our 'aggressive behaviour'.

As the centenary of the Great War in July approaches, historians are vying to pinpoint the chain of events which started that conflict.

I may be wrong, but in 100 years time, will their successors look back at the events in Ukraine to make sense of the beginnings of the next world conflagration?

http://www.dailymail.co.uk/

France, Belgique, Canada, Suisse

Le Secteur du peuple, Lviv: Chers collègues!

La Russie a commis un acte d'agression contre l'Ukraine. Les troupes russes sont entrées en Crimée. Par conséquent, nous voulons vous présenter des informations sur les événements en Ukraine. C'est un point de vue de plus. Nous essayerons d'être objectifs.

Le 19 avril – 7 navires des Forces navales armées de l'Ukraine, anciennement basées sur lac Donouzlav, hissent le drapeau ukrainien et mettent le cap vers le port d'Odessa. Cette semaine, 6 autres navires ont été transféres des ports de Crimée vers Odessa par les Forces navales ukrainiennes.

19 avril – Environ 25% de la population du sud-est de l'Ukraine soutient généralement l'idée d'une structure fédérale de l'Etat, ce que'exige les séparatistes pro-russes. 45,2 % de la population de ces régions demande un état unitaire décentralisé – une enquête menée par l'Institut international de sociologie de Kyiv.

Le 19 avril – Le FSB russe (Service de sécurité) envisagerait la déportation des Tatars de Crimée. Un des leaders du peuple tatar de Crimée, Mustafa Dzhemilyev cite sur ce point ses propres sources dans les services spéciaux russes. Le 18 mai 1944, les Tatars de Crimée ont été déportés de Crimee par le régime de Staline. Mustafa Dzhemilyev, le leader des Tatars de Crimée, députe de la Verkhovna Rada d'Ukraine (parlement ukrainien) et Refat Chubarov, Président du Mejlis du peuple tatar de Crimée n'ont été autorisés à rentrer en Crimée qu'après une attente de 1,5 heures à Tchongar (région de Kherson).

Le 19 avril – Des troupes supplémentaires sont envoyées à la frontière ukrainiennee afin de renforcer les unités militaires qui y stationnent – déclaration du porte-parole du Président de la Russie, Dmitriy Peskov.

P.S.: Faîtes circuler cet appel, SVP!

Deutschland, Österreich, Schweiz

Bürgercenter von Maidan, Lemberg

Liebe Kolleginen, liebe Kollegen:

Russland hat einen Akt der Aggression gegenüber der Ukraine begangen. Die russischen Truppen sind auf die Krim einmarschiert. Dies ist die Ukraine heute:

19. April – 7 Schiffe und Boote der Ukrainischen Seestreitkräfte, die früher im See Donuslaw, Krim, stationiert waren, haben ukrainische Flagge gehisst und Kurs auf Hafen in Odessa genommen. Diese Woche wurden schon 6 Schiffe von den Häfen auf der Krim von den ukrainischen Marinesoldaten hinausgeführt.

19. April – Ca. 25% der Bevölkerung von südöstlichen Gebieten der Ukraine unterstützen im Allgemeinen die Ukraine als föderaler Staat – das fordern die prorussischen Separatisten. Für den unitären dezentralisierten Staat sind 45,2% der Bevölkerung von diesen Gebieten – nach den Angaben der

Umfrage, der vom internationalen Soziologieinstitut Kiew durchgeführt wurde.

19. April – Bei FSB (Inlandsgeheimdienst der Russischen Föderation) gibt es Meinungen über die Deportation der Krimtataren aus der Krim. Das erklärte der Vorsitzende der Nationalen Versammlung der Krimtataren Mustafa Dschemilew mit Bezugnahme auf eigene Quelle in russischen Geheimdiensten. Am 18. Mai 1994 wurden zum ersten Mal die Krimtataren aus der Krim durch das Stalin-Regime ausgeliefert. Mustafa Dschemilew, auch der Abgeordnete des ukrainischen Parlaments Werchowna Rada und der Vorsitzende des Krimtatarischen Medschlis werden erst nach anderthalbstündiger Aufhaltung in der Stadt Tschongar, Cherson Gebiet, aufs Territorium der Autonomischer Republik Krim reingelassen.

19. April – Zur ukrainischen Grenze wurden für die Stärkung der da garnisonierten Einheiten zusätzliche Kräfte geschickt, so der Pressesprecher der russischen Präsidenten Dmitri Pjeskow.

PS: Bitte, wie weit verbreitet diese Informationen wie möglich.

Timothy Snyder

Putins Projekt

Die Ukraine hat keine Zukunft ohne Europa. Aber Europa hat auch keine Zukunft ohne die Ukraine. Über die Jahrhunderte haben sich in dem Land die Wendepunkte der europäischen Geschichte gezeigt.

Die Geschichte der Staatlichkeit auf dem Gebiet der Ukraine beginnt mit zwei archetypisch europäischen Begegnungen. Zum mittelalterlichen Staat auf dem Gebiet der heutigen Ukraine gehört wie in Frankreich und England eine Begegnung mit den Wikingern. Die Männer aus dem Norden versuchten, eine Handelsroute zwischen der Ostsee und dem Schwarzen Meer herzustellen und benutzten das am Dnjepr gelegene Kiew als Handelsstation. Ihre Ankunft fiel mit dem Zusammenbruch eines früheren Chasaren-Staats zusammen, und ihre Führer heirateten Frauen aus der einheimischen slawischsprachigen Bevölkerung. So entstand das Gebilde, das als Kiewer Rus bekannt ist.

Wie alle Staaten im mittelalterlichen Osteuropa war die Rus eine heidnische Region, die sich weniger zum Christentum bekehrte, als dass sie zwischen dessen westlicher und östlicher Variante wählte. Wie alle ihre Nachbarn zögerte sie zwischen Rom und Byzanz, bis ihre Herrscher sich für letzteres entschieden. Die Rus wurde durch Nachfolgestreitigkeiten ernsthaft geschwächt, bevor sie in der ersten Hälfte des 13. Jahrhunderts durch die Ankunft der Mongolen zerstört wurde.

An diesem Punkt zerfällt die Geschichte der Rus in verschiedene Teile. Die meisten Gebiete der Rus übernahm das Großfürstentum Litauen, ein riesiger Kriegerstaat mit der Hauptstadt Vilnius. Die litauischen Großfürsten stilisierten sich zu Erben der Rus und übernahmen zahleiche kulturelle Errungenschaften des Landes, zum Beispiel das Slawische als Hofsprache und Rechtstraditionen. Die Großfürsten waren zwar heidnische Litauer, ihre Untertanen jedoch in der Mehrzahl Ostchristen. Als die Großfürsten von Litauen in Personalunion auch Könige von Polen wurden, gehörten die meisten Teile der Ukraine dem größten europäischen Staat an. Durch die Verfassungsreform von 1569 konstituierte sich dieser Staat zu einer Adelsrepublik, dem Doppelstaat Polen-Litauen. In dieser"Republik beider Völker"gehörten die ukrainischen Lande zur polnischen Krone, die weißrussischen zum Großfürstentum Litauen. So wurde innerhalb der alten Rus eine neue Trennungslinie geschaffen.

Dies war die erste Epoche eines oligarchischen Pluralismus in der Ukraine. Ukrainische Adelige hatten Sitz und Stimme in den Vertretungsorganen der Republik, doch die große Mehrheit des Volkes war in riesigen Landgütern organisiert, die Getreide für den Export produzierten. Zu den örtlichen Kriegsherren gesellten sich polnische Adlige hinzu wie auch Juden, die halfen, eine Feudalordnung im Lande zu errichten. In dieser Zeit beteiligten Juden sich an der Schaffung von Kleinstädten, die als Schtetl in die Geschichte eingingen.

http://www.faz.net/

Polska

Ludowy sektor Majdan, Lwów: Szanowni Państwo!

Rosja dokonała aktu agresji przeciw Ukrainie. Wojska rosyjskie weszło na Krymie. Własnie dlatego mamy odwagę informować o wydarzeniach na Ukrainie. Jest to kolejny punkt widzenia. Staramy się też być obiektywnymi.

19 kwietnia – Siedem statków i kutrów Marynarki Wojennej Ukrainy, wcześniej bazowanych w jeziorze Donuzław na Krymie, podniosły ukraińską flagę i wyruszyły do portu w Odessie. W tym tygodniu do Odessy ukraińscy marynarzy już przyprowadzili z krymskich portów 6 statków.

19 kwietnia – Około 25% ludności południowo-wschodniej Ukrainy na ogół popierają ideę federalnej struktury państwa, czego domagają się prorosyjscy separatyści. Zdecentralizowane państwo unitarne popierają 45,2% ludności tych obszarów. Badania zostały przeprowadzone przez Kijowski Międzynarodowy Instytut Socjologii.

19 kwietnia – W środowisku rosyjskiej FSB są rozważane myśli o deportacji Tatarów krymskich z Krymu. O tym, powołując się na własne źródła w rosyjskich służbach specjalnych, powiedział jeden z czołowych przywódców ruchu krymskich Tatarów Mustafa Dżemilew (Mustafa Abdülcemil Cemilev Qırımoğlu). 18 maja 1944 roku przestępczy reżim Stalina po raz pierwszy deportował z Krymu Tatarów krymskich. Przywódca narodu krymskich Tatarów, deputowany Rady Najwyższej Ukrainy Mustafa Dżemilew i Przewodniczący Medżlisu krymskich Tatarów Refat Czubarow (Refat Abdurahman oğlu Çubarov) dopiero po 1,5-godzinnym przetrzymaniu w Czongarze obwodu Chersońskiego zostali wpuszczeni przez okupantów rosyjskich na Krym.

19 kwietnia – Na granicę z Ukrainą dla wzmocnienia stacjonujących tam oddziałów wysłano dodatkowe siły – powiedział sekretarz prasowy prezydenta Rosji Dmitrij Pieskow.

Postscriptum: Proszę rozprzestrzeniać tę informację jak najszerzej.

Andrzej Kublik

Putin daje Ukrainie miesiąc. Słowacja nie pomoże

- Za miesiąc Rosja może zażądać od Ukrainy zapłaty z góry za gaz – zapowiedział prezydent Rosji Władimir Putin. W razie problemów z Gazpromem Ukrainie mogą pomóc Polska i Węgry. Najwięcej mogłaby Słowacja, ale nie chce.

Zaplanowane na koniec maja wybory do europarlamentu mogą się odbyć w cieniu wojny gazowej Rosji z Europą.

Przed tygodniem prezydent Rosji Władimir Putin w piśmie do przywódców 17 państw Europy oraz Turcji zagroził problemami z dostawami rosyjskiego gazu przesyłanego tranzytem przez Ukrainę. Putin wskazał, że ukraiński koncern Naftohaz ma 2,2 mld dol. długów za rosyjski gaz i dlatego Gazprom może domagać się od Ukrainy zapłaty z góry. "Zdajemy sobie sprawę, że zwiększyłoby to ryzyko niesankcjonowanego odbioru gazu przesyłanego przez Ukrainę do odbiorców w Europie" – napisał Putin. Wspomniane przez prezydenta Rosji ryzyko "niesankcjonowanego" odbioru to groźba, że Moskwa może oskarżyć Kijów o kradzież gazu i w ogóle wstrzymać jego tranzyt na Zachód.

Wczoraj Putin postawił ultimatum. – Jeśli jeszcze przez miesiąc nie będzie żadnych płatności, to zgodnie z kontraktem przejdziemy na tzw. przedpłatę – powiedział.

W tym tygodniu Naftohaz zapowiedział, że nie ureguluje długu wobec Gazpromu do zakończenia negocjacji cenowych. W tym miesiącu Gazprom dwukrotnie podnosił ceny dla Naftohazu i żąda od Ukrainy za 1 tys. m sześc. gazu 485 dol. – o jedną trzecią drożej od ceny rosyjskiego gazu dla Europy Zachodniej i prawie dwa razy drożej od dotychczasowej ceny dla Ukrainy.

Putin oskarżył też Unię Europejską, że doprowadziła gospodarkę Ukrainy do kryzysu, i wśród adresatów pisma pominął Komisję Europejską.

Jednak to przewodniczący KE José Manuel Barroso odpowiedział wczoraj Putinowi. "Zdecydowanie radzilibyśmy powstrzymanie się od takich działań, które podałyby w wątpliwość, że chcecie być postrzegani jako wiarygodny dostawca gazu do Europy" – napisał szef KE, ostrzegając prezydenta Rosji przed wstrzymaniem lub nawet ograniczeniem dostaw gazu. Barroso podkreślił też, że to Gazprom odpowiada za dostarczenie gazu tranzytem przez Ukrainę do swoich klientów w Europie Zachodniej. Odrzucając insynuacje Putina o rzekome doprowadzenie Ukrainy do kryzysu, Barroso zgodził się jednocześnie na konsultacje Komisji z Moskwą i Kijowem w sprawie zabezpieczenia dostaw i tranzytu gazu.

W zeszłym miesiącu na szczycie w Brukseli przywódcy UE i USA uzgodnili, że należy umożliwić Ukrainie dostawy gazu z Europy Zachodniej za pośrednictwem tranzytowych gazociągów z Rosji (rewers). W ten sposób Ukraina już w listopadzie 2012 r. zaczęła za pośrednictwem gazociągów w Polsce po raz pierwszy w swojej historii importować gaz kupowany od niemieckiego koncernu RWE. Przed rokiem Ukraina zaczęła też importować gaz z Zachodu za pośrednictwem Węgier.

Szkopuł w tym, że moce polskich i węgierskich gazociągów są ograniczone. Mogą dostarczać na Ukrainę w sumie tylko 5 mld m sześc. gazu rocznie – 16-20 proc. całości ukraińskiego importu. Natomiast aż 10 mld m sześc. gazu rocznie Ukraina mogłaby sprowadzać z Zachodu rurami przez Słowację, ale od ponad roku słowacki rząd lewicowego premiera Roberta Ficy pomimo apeli KE nie uzgodnił umowy z Ukrainą w tej sprawie. – Już zaczęliśmy techniczne przygotowania do "rewersu". Nie ma powodów do oskarżeń – zapewniał przed tygodniem w Kijowie szef słowackiej dyplomacji Miroslav Lajcák. Ukraiński minister energii Jurij Prodan wskazywał, że Słowacja nie wykorzystuje jednego z czterech transgranicznych gazociągów z Ukrainą i tą rurą można przesyłać na Ukrainę gaz ze Słowacji.

Jednak w ostatni wtorek słowacki minister gospodarki Tomáš Malatinský odrzucił ten pomysł, twierdząc, że nie pozwalają na to umowy operatora słowackich gazociągów z Gazpromem. Bratysława zgodziła się tylko rozmawiać z Kijowem o budowie małego gazociągu, który można by otworzyć w październiku i dostarczać nim początkowo tylko 3 mld m sześc. gazu rocznie.

http://wyborcza.

Italia, Svizzera, Vaticano

Settore pubblico di Maidan, L'viv: Gentili colleghi!

La Russia ha effettuato un atto di aggressione nei confronti dell'Ucraina. Le truppe russe sono entrate nella regione.Per questo abbiamo trovato il coraggio di informarvi di ciò che sta accadendo in Ucraina. E' un'ulteriore punto di vista. Ma cercheremo di essere il più obiettivi possibile.

19 aprile – 7 navi e imbarcazioni delle forze navali dell'Ucraina che erano prima stanziate sul lago di Donuzlav, in Ucraina, hanno innalzato la bandiera ucraina e si sono dirette verso il porto di Odessa. Questa settimana già 6 imbarcazioni sono state ritirate dalla Crimea verso Odessa.

19 aprile – Circa il 25% degli abitanti del sud-est dell'Ucraina sostiene l'idea di un'Ucraina federale, richiesta dai separatisti filorussi. I dati di un sondaggio condotto dall'Istituto Internazionale di Sociologia di Kyiv confermano che lo Stato unitario decentrato è preferibile per il 45,2% della popolazione di queste aree.

19 aprile – Nei circoli della FSB (Servizi federali per la sicurezza della Federazione russa) vi sono idee riguardo alla deportazione dei tatari di Crimea dalla Crimea. Ciò è stato riferito dal leader del popolo dei tatari di Crimea Mustafa Cemilev che si appoggia alle proprie fonti nei servizi speciali russi. Il 18 maggio 1944 i tatari di Crimea sono stati deportati per la prima volta dalla Crimea dal regime di Stalin. Il leader del popolo tataro, deputato del Consiglio supremo dell'Ucraina, Mustafa Cemilev e il presidente del Mejlis del popolo tataro, Refat Chubarov, hanno ottenuto il premesso di ingresso in Crimea solo dopo un'ora e mezza di attesa a Chonhar, nella regione di Kherson.

19 aprile – Unità militari aggiuntive sono state inviate al confine con l'Ucraina per rafforzare le unità già presenti, – comunica Dmitry Peskov, il segretario stampa del presidente russo.

Post scriptum: Si prega di diffondere queste informazioni il più ampiamente possibile.

Россия

Общественный сектор Майдана, Львов, информирует: Уважаемые коллеги!

Россия осуществила акт агрессии в отношении Украины. Российские войска вошли в Крым. Поэтому мы берем на себя смелость информировать вас о событиях в Украине. Это еще одна точка зрения. Мы постараемся быть объективными.

19 апреля – 7 кораблей и судов Военно-Морских Сил ВСУ, которые ранее базировались на озере Донузлав, Крым и Севастополе подняли украинские флаги и взяли курс в порт Одессы. На этой неделе в Одессу украинскими военными моряками уже были выведены из портов Крыма 6 судов.

19 апреля – около 25% населения юго-востока Украины в целом поддерживают идею федеративного устройства государства – этого требуют пророссийские сепаратисты. За унитарное децентрализованное государство выступают 45,2% населения этих областей – данные опроса, проведенного Киевским международным институтом социологии.

19 апреля – В кругах ФСБ России обсуждается вопрос о депортации крымских татар из Крыма. Об этом, ссылаясь на собственные источники в российских спецслужбах, заявил один из лидеров крымскотатарского народа Мустафа Джемилев. 18 мая 1944 крымские татары впервые были все вывезенны из Крыма режимом Сталина. Лидера крымскотатарского народа, депутата Верховной рады Украины Мустафу Джемилева и председателя Меджлиса крымскотатарского народа Рефата Чубарова только после 1,5-часовой задержки в Чонгаре Херсонской области пропустили на территорию АР Крым.

19 апреля – На границе с Украиной для усиления дислоцированных там частей были направлены дополнительные силы – пресс-секретарь президента России Дмитрий Песков.

Постскриптум: Пожалуйста, распространите эту информацию как можно шире.

Україна

Громадський сектор Майдану, Львів, інформує: Шановні коллеги!

Росія здійснила акт агресії щодо України. Російські війська ввійшли у Крим. Тому ми беремо на себе відвагу інформувати вас про події в Україні. Це ще одна точка зору. Ми постараємося бути об'єктивними.

19 квітня – 7 кораблів та суден Військово-Морських Сил ЗСУ, що раніше базувалися на озері Донузлав, Крим підняли українські прапори та взяли курс до порту Одеси. Цього тижня до Одеси українськими військовими моряками вже було виведено із портів Криму 6 суден.

19 квітня – Близько 25% населення південного сходу України в цілому підтримують ідею федеративного устрою держави – цього вимагають проросійські сепаратисти. За унітарну децентралізовану державу виступають 45,2% населення цих областей – дані опитування, проведеного Київським міжнародним інститутом соціології.

19 квітня – В колах ФСБ Росії є думки про депортацію кримських татар з Криму. Про це, посилаючись на власні джерела в російських спецслужбах, заявив один з лідерів кримськотатарського народу Мустафа Джемілєв. 18 травня 1944 року Кримські татари перший раз були всі вивезені з Криму режимом Сталіна. Лідера кримськотатарського народу, депутата Верховної ради України Мустафу Джемілєва та голову Меджлісу кримськотатарського народу Рефата Чубарова тільки після 1,5-годинної затримки у Чонгарі Херсонській області пропустили на територію АР Крим.

19 квітня – На кордон з Україною для підсилення дислокованих там частин були спрямовані додаткові сили – прес-секретар президента Росії Дмитро Пєсков.

Постскриптум: Будь ласка, розповсюдьте цю інформацію якомога ширше.

We exspress our sincere gratitude to the International Renaissance Foundation that supported this publication.

Висловлюємо вдячність Міжнародному фонду "Відродження" за підтримку цієї ініціативи.